Kulturalnie o popkulturze

W drugi dzień świąt Bożego Narodzenia, 26 grudnia 2024 roku, w serwisie Netflix miała miejsce premiera drugiego sezonu popularnego koreańskiego serialu „Squid Game". Z tego powodu postanowiłem odnowić wygasłą subskrypcję Netflixa na miesiąc żeby obejrzeć drugi sezon „Squid Gamę", ale wybrałem najtańszy pakiet za 33 złote, bo na telefonie nie potrzebuję rozdzielczości 1080 czy 4k, zwykłe HD wystarczy, a też nie dam im zarobić, zwłaszcza że utrudniają użytkownikom korzystanie z ich platformy. Po miesiącu i tak ta subskrypcja wygaśnie, bo i tak nie mam czasu na oglądanie seriali, ani na jej przedłużanie. Jeszcze w planach mam nadrobienie „Pingwina" z Colinem Farellem na HBO. Nie wiem czy tutaj pisać pełnoprawną pseudo recenzję, czy tylko podzielić się tylko moimi wrażeniami, bo sezon drugi jest mocno powtarzalny względem pierwszego i nie ma tu niczego odkrywczego. Muszę przyznać, że drugi sezon „Squid Game" pochłonąłem niemal natychmiast. Zarwałem nockę z 2...

Opisywany produkt kupiłem sobie sam za swoje ciężko zarobione pieniądze (bo jestem zje... - co? kto to napisał?) i nikt mnie nie przymuszał do zakupu. To był przemyślany zakup. Nikt mi nie dał tej książki w prezencie (bo nie jestem „ynfluensehem”) i przedstawiona opinia na temat tego produktu jest najmojsza i nie była opłacana przez żadne lobby z Atlantydy, Marsa, Alfa Centauri i Galaktyki Andromedy. O tym, że CD Action chce wydać swoją pierwszą książkę dowiedziałem się jakoś w maju 2024 chyba od Krzysztofa „Bastiana” Freudenbergera. Raczej na pewno od Bastiana, tylko nie pamiętam czy to było w poście na Twitterze, czy z podcastu na kanale CD-Action, który prowadzą z Dawidem „Spikainem" Bojarskim, albo ze strony pisma? Wydaje mi się, że to było chyba podczas podcastu, nieważne. Pomyślałem sobie, że fajnie, że CD-Action dołącza do i tak małego grona wydawców książek o grach komputerowych w Polsce. Może coś się ruszy na tym poletku. Bo oprócz wydawnictwa Open Beta przez ...

Tim Burton niewątpliwie jest jednym z moich ulubionych reżyserów ze względu na stylistykę jego filmów, które są takie mroczne, gotyckie, czasem surrealistyczne, przepełnione są klimatami halloween, duchami, szkieletami, mrocznym humorem, makabreską, tematyką związaną ze śmiercią. Postacie też często występują w tych filmach w ostrym makijażu i w takich charakterystycznych strojach z epoki wiktoriańskiej. Nie wiem czy Tim Burton nie był miłośnikiem prozy Edgara Allana Poe, skąd te przypuszczenia? Zdjęcia w filmach Burtona były często na bazie kontrastu, ciemne tła i z mocnym oświetleniem na twarze postaci, czego przykładem jest chociażby film „,Ed Wood” z 1994 roku.  „Ed Wood” (1994) - Norman Alden i Johnny Depp  Jakby ktoś nie kojarzył - Norman Alden jako Lou (kadr z wiadomo jakiego filmu).  Czasami też Tim Burton kręcił filmy czarno-białe, które dodawały mrocznego klimatu. Z chęcią bym przeczytał jakaś książkę o filmach Tima Burtona, o...

Plansza tytułowa na małe Atari  Plansza tytułowa na Commodore 64  Przy okazji ogrywania gry „Go! Tony Go!" oraz wydania na początku grudnia 2024 roku update'ów gry „Tony: Montezuma's Gold" na Commodore 64 (dodanie kolorowej wersji) oraz na ośmiobitowe komputery z rodziny Atari (połączenie „Tony: Montezuma's Gold" i „Go! Tony Go!" jako etap bonusowy między normalnymi etapami) i premierą „Tony'ego” na komputer Atari ST podczas eventu SillyVenture, który odbył się w weekend 6-8 grudnia 2024 i też po części premiery najnowszej gry o „Indiana Jonesie", która miała chyba premierę w piątek 6 grudnia 2024 na komputery PC i konsole Xbox nowej generacji, chciałem zobaczyć swój wpis na blogu na temat gry „Tony: Montezuma's Gold", a tu wpisu nie ma! Jakież było moje zdziwienie, kiedy nie zobaczyłem notki na temat „Tony'ego". Pozdro dla kumatych. 🤣 Nie wierzę, że na tym blogu nie ma wpisu o...