Skinny & Franko: Fist of Violence Demo



Na Steamie tuż przed wigilią pojawiła się wersja demonstracyjna gry "Skinny & Franko: Fist of Violence", czyli kontynuacji kultowej gry familijnej z lat 90 "Franko: The Crazy Revenge" napisanej przez Mariusza Pawluka, wyprodukowanej przez World Software i wydanej przez Mirage Software w 1994 roku na Amigę. A chyba rok czy dwa lata później została przeportowana na komputery PC z MS DOS-em. Teraz twórca oryginału powraca z kontynuacją dzięki firmie Blue Sunset Games, która wyprodukowała ten tytuł, a wydaniem zajęło się Console Labs S. A. 

Swego czasu "Franko: The Crazy Revenge" było bardzo kontrowersyjną grą, szczerze mówiąc to nie wiem czemu. To piękny, familijny i wzruszający tytuł, który pewnie był odpowiedzią na takie zagraniczne familijne gry jak: "Renegade", "Target Renegade", "Double Dragon", "Streets of Rage", "Final Fight" 

Po (nie tak całkiem) ostatecznym przegonieniu Zła z ulic Szczecina i pomszczenia śmierci swojego przyjaciela Alexa, Franko udał się na emigrację. Ale niestety po prawie 30 latach Zło powróciło (pewnie złożyło jaja) na ulice Szczecina i Franko jest zmuszony wrócić i pomóc swojemu przyjacielowi Chudemu. Znów trzeba będzie szerzyć miłosierdzie i miłość wobec bliźniego na szczecińskich ulicach, osiedlach i Bóg wie co jeszcze. 

A tak na poważnie. Jeśli ktoś (jakimś cudem) nie zna gry "Franko: The Crazy Revenge", to jest chodzony (brutalny i pełen absurdalnego humoru) beat'em up wzorowany na tych zagranicznych z salonów gier, osadzony w polskich realiach lat 90. Gra była produkowana od 1992 roku, a wydana została dwa lata później na Amigę i z miejsca zaczęła wywoływać kontrowersje. Zaczęła mieć zarówno swoich fanów jak i przeciwników. Na szczęście mnie to ominęło, bo w tamtym czasie grałem jeszcze na Commodore 64 w "Boulder Dasha" i "Montezuma's Revenge". Jak wspominał twórca gry, była ona tworzona dla jaj i nie spodziewał się, że odniesie ona sukces. Mnie się dopiero udało zagrać w nią wiele lat później w wersję pod MS DOS na swoim komputerze. Pamiętam, że to była straszna siermięga, ale fajnie się w to grało. 

Wersja demonstracyjna "Skinny & Franko: Fists of Violence" pod względem wizualnym i gameplay'owym przedstawia się bardzo dobrze. Gra jest okraszona taką jakby komiksową kreską i samo sterowanie naszą postacią jest bardzo dobre, powiedziałbym wręcz arcade'owe. 

Gra została przystosowana do dzisiejszych standardów i na samym początku możemy wejść w samouczek i nauczyć się sterowania naszą postacią. Sama gra oferuje dwa poziomy trudności. Zagrałem na obu i nie widzę większej różnicy. Na tę chwilę wersja demonstracyjna przedstawia się całkiem przyzwoicie.

To co się dzieje w tle na drugim planie, to jest poezja. Dużo prześmiewczych haseł na murach, parę murali (choćby ten z Putinem w samouczku). W demku doszedłem do miejsca, gdzie w tle siedzą takie trzy moherowe babcie w maseczkach i każda z nich nosi maseczkę w nieprawidłowy sposób. U jednej maska wisi na uchu, druga ma chyba pod brodą, a trzecia trzyma na oczach. Tutaj wymiękłem. 


"Skinny & Franko: Fists of Violence" to wspaniała gra familijna, w którą może zagrać cała rodzina i w której miłość wobec bliźniego wylewa się litrami. Na pewno nie zabraknie tutaj wzruszających momentów, takich jak w: "The Walking Dead", "To The Moon", "Life is Strange", czy "The Last of Us". Tylko czekać z utęsknieniem aż pojawi się pełna wersja.

Demko można pobrać ze Steama. 

https://store.steampowered.com/app/2114970/Skinny__Franko_Fists_of_Violence/


Poglądowy gameplay. 
https://youtu.be/OK_I4f4pd6I

Popularne posty z tego bloga

Obejrzane: Fallout - Sezon 1 (2024) - Kilter Films, Big Indie Pictures, Bethesda Game Studios, Amazon MGM Studios

Obraz
„War. War never changes.” („Wojna. Wojna nigdy się nie zmienia.”). Tymi słowami wypowiadanymi przez Rona „Brzydala” Perlmana witają nas intra do gier z serii „Fallout”. Słowa te stały się wizytówką gier z serii „Fallout” i weszły do popkultury. Gdyby ktoś przez ostatnie 27 lat przesiedział pod kamieniem (albo jeszcze gorzej, w Krypcie) i jakimś cudem nie słyszał o serii „Fallout”, jest to seria gier stworzona przez firmy Black Isles Studios i Interplay Entertainment i wydawane przez tę drugą firmę, założoną w 1983 roku między innymi przez Briana Fargo, twórcy takiej gry jak „Wasteland" z 1988 roku, która była protoplastą „Fallouta”. I co najważniejsze, miała cykl dnia i nocy. Studio Interplay Entertainment specjalizowało się w staroszkolnych izometrycznych grach RPG, które wraz ze studiem Black Isle Studios zrobili takie gry jak: „Fallout", „Planescape Torment”, „Baldur's Gate” czy „Icewind Dale”. To tak w wielkim skrócie. 
Czytaj więcej

Przeczytane: „451° Fahrenheita” - Ray Bradbury (1953, 2018) - Wydawnictwo Mag

Obraz
Pierwszy raz z „451° Fahrenheita” miałem do czynienia w wakacje 1997 roku, kiedy miałem 14 lat i byłem na koloniach nad morzem. Pamiętam, że w jedno niedzielne popołudnie byliśmy na świetlicy, oglądaliśmy telewizję i wtedy chyba na Polsacie był emitowany film „451° Fahrenheita”. Najprawdopodobniej była to ta ekranizacja z 1966 roku w reżyserii François Truffaut. https://m.imdb.com/video/vi961855001/?playlistId=tt0060390&ref_=ext_shr_lnk Pamiętam, że film zrobił na mnie ogromne wrażenie, ale niestety więcej tego filmu nie widziałem. W czasach wczesnych DivX-ów i wczesnych torrentów nie był dostępny, a przynajmniej ja go nie spotkałem. Teraz po 26 latach trochę bym się bał obejrzeć ten film żeby sobie nie psuć wrażeń z dzieciństwa. Ale wiem, że można go sobie kupić na płycie Blu-ray albo obejrzeć na CDA, ale nie chcę. Nie chcę sobie psuć wspomnień, choć lubię stare filmy. Później się dowiedziałem, że film ten został nakręcony na podstawie powieści i bardzo chciałem prze
Czytaj więcej

Przeczytane: Stanisław Lem - Szpital przemienienia (1955) - Wydawnictwo Cyfrant

Obraz
https://woblink.com/ebook/ szpital-przemienienia- stanislaw-lem-5644u Rok 2024 rozpocząłem od czytania utworów Stanisława Lema (choć nie tylko) i nie mógłbym rozpocząć zapoznania się z prozą tego twórcy jeśli nie od „Szpitala przemienienia”. „Szpital przemienienia” jest debiutancką powieścią Stanisława Lema, która została napisana we wrześniu 1948 roku, ale została wydana dopiero w 1955 roku. Jedną z inspiracji do napisania tej powieści była książka „Czarodziejska góra ” autorstwa Tomasza Manna z 1924 roku. Zwykle Stanisław Lem jest kojarzony jako twórca science-fiction (choć sam nie lubił tego określenia i nie lubił być szufladkowany), a „Szpital przemienienia” jest jedną z niewielu realistycznych powieści Stanisława Lema. Oryginalnie Stanisław Lem planował tylko wydanie „Szpitala przemienienia” jako samodzielną powieść. Miała być ona wydana przez prywatne wydawnictwo Gabethner i Wolff, które zostało zlikwidowane przez komunistów w 1950 roku. Druk książki został wstrzymany
Czytaj więcej