Kulturalnie o popkulturze

https://www.sonypictures.com/movies/residentevildeathisland Kiedy na początku lutego 2023 roku wyszła wiadomość, że planowana jest premiera kolejnego animowanego filmu z serii "Resident Evil", nie mogłem się doczekać premiery tego filmu. Po pierwszych screenach i teaserach byłem pewien, że chcę obejrzeć tę odsłonę. Pewnie dlatego, że mieliśmy zobaczyć w nim pierwszy raz Jill Valentine, tę z remake'u "Resident Evil 3" z 2020 roku, bazującej na twarzy Sashy Zotovej. Pierwszy raz mieliśmy zobaczyć całą ekipę z pierwotnej trylogii "Resident Evil" z lat 1996-1999, czyli: Jill Valentine, Chrisa Redfielda, Rebeccę Chambers, Leona Kennedy'ego i Claire Redfield. Takie combo i mózg rozwalony. Wszystkie pięć postaci z oryginalnej trylogii na jednym ekranie, a nawet w jednej scenie. Tak szczerze mówiąc, nie spodziewałem się jakiegoś wielkiego filmowego arcydzieła na miarę "Ojca Chrzestnego". Raczej spodziewałem się takiego mocnego średni

 Źródło: https://www.publio.pl/wielki-marsz-stephen-king,p148290.html O tej książce dowiedziałem się przy okazji zbierania materiałów i przygotowań do zrecenzowania książki Koushuna Takamiego "Battle Royale". Z pewnością Koushun Takami inspirował się tą książką pisząc swoją powieść "Battle Royale" i na pewno inspirowali się twórcy koreańskiego serialu "Squid Game". Dlatego też postanowiłem sobie przeczytać tę książkę i jakiś czas temu zakupiłem ją sobie w postaci ebooka na Publio.pl Pierwotnie książka ukazała się w 1979 roku pod tytułem "The Long Walk", a jej autorem jest mniej znany pisarz Richard Bachman, który także używał pseudonimu Stephen King. Może ktoś słyszał. ;) Pod nazwiskiem Richard Bachman napisał powieść "Uciekinier", na której podstawie powstał w 1987 roku film z Arnoldem Schwarzeneggerem w roli głównej. Jako Stephen King napisał kilka mało znanych książek, które wcześniej recenzowałem na tym blogu. Między innymi są to: &

https://m.imdb.com/title/tt12869276/ Drugie "Wesele" Wojciecha Smarzowskiego miałem chęć obejrzenia w kinie na premierę, ale trochę się bałem pewnego drobnoustroju z wiadomych przyczyn, ale teraz już bym się nie bał. Mój niepokój spotęgował także szeroki wachlarz ocen i opinii w recenzjach tego filmu. Film ten zbierał bardzo różne recenzje, od bardzo krytycznych aż po pochwalne, a ich oceny wahały się od 1 do 9/10, ale przeważnie były to oceny bliższe 5-6/10. Przez dłuższy czas wahałem się czy obejrzeć w końcu ten film czy nie. Korzystając z miesięcznego jednorazowego abonamentu na Netflix (aby obejrzeć serial "Wielka woda"), skorzystałem też aby obejrzeć w październiku 2022 roku najnowszy film pana Wojciecha Smarzowskiego "Wesele". Nie ukrywam, że jestem fanem filmów Wojciecha Smarzowskiego. Pierwszym filmem tego reżysera jaki widziałem był "Dom zły", który obejrzałem w okolicach 2009 roku. Pierwsze "Wesele" z 2004 roku obe

Udało mi się odnaleźć zaginiony tekst, który napisałem prawie rok temu i którego nie opublikowałem. Miałem to opublikować na Hive i na swoim blogu, ale chyba (skleroza) zapomniałem. https://www.imdb.com/title/tt14169960/ Gatunek K-Horror (horror koreański) przeżywa swój rozkwit. Po sukcesie filmu "Zombie Express", znanym też pod tytułem "Train to Busan", całkiem przypadkiem dowiedziałem się o serialu "All of Us Are Dead" ze zwiastunów w okolicach wakacji 2021 roku, kiedy oglądałem seriale "High Score: Złota era gier" i "Resident Evil: Wieczny Mrok". Wtedy pierwszy raz zobaczyłem zwiastuny serialu "All of Us Are Dead" chyba na Netfliksie oraz na Youtube i byłem zaciekawiony tym tytułem, choć miałem trochę obaw co do tego serialu (tematyka i nastoletni bohaterowie), ale na szczęście bezpodstawnie. Spodziewałem się, że to będzie taki średniak tak na 5-6/10, ale o dziwo serial okazał się bardzo dobry. Już od pierwszego

Źródło: https://www.znak.com.pl/ksiazka/prezydent-aleksander-kwasniewski-w-rozmowie-z-aleksandrem-kaczorowskim-kwasniewski-aleksander-kaczorowski-aleksander-247745 Za osobą prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego nigdy nie przepadałem i nigdy nie miałem po drodze z opcją polityczną, z której się wywodzi, choć czasami bywa, że zdarzy mi się popatrzeć "w lewo". Kampanię prezydencką z roku 1995 pamiętam jak przez mgłę. Pamiętam spot wyborczy Jacka Kuronia z rysunkowym biegiem maratońskim i jak przez mgłę debatę Lecha Wałęsy i Aleksandra Kwaśniewskiego i te docinki ze słowami "ani be, ani me", z wchodzeniem jak do obory i podawaniu ręki. Ale wtedy bym nie głosował na Kwaśniewskiego. W roku 2000 miałem już 17 lat i nie mógłbym głosować, ale też bym nie głosował na Aleksandra Kwaśniewskiego. Wtedy bym zagłosował chyba na Jana Olszewskiego z Ruchu Odbudowy Polski. Dopiero pierwszy raz w wyborach zagłosowałem w 2003 roku podczas referendum o przystąpieniu do Unii E

Dopełnieniem trylogii Stanisława Grzesiuka jest książka "Klawo jadziem", która ukazała się 29 stycznia 2019 roku dzięki wydawnictwu Prószyński i S-ka. Nad projektem pieczę sprawowała pani Kamila Chudzyńska i wnuczka Stanisława Grzesiuka, pani Izabela Laszuk.  Nie chcę pisać obszernego wypracowania na temat tej książki, dlatego też pod tym postem wyłączę monetyzację. Kupiłem tę książkę razem z trylogią w postaci ebooka na Woblinku. Książka zawiera dotychczas (nie tak do końca) niepublikowane opowiadania Stanisława Grzesiuka, felietony na temat przedwojennej Warszawy, które zaczął pisać do tygodnika "Stolica" w 1961 roku, lecz zaprzestał ich publikowania w 1962 roku, tekst przemówienia na temat walki z alkoholizmem, oraz teksty piosenek wykonywanych przez Stanisława Grzesiuka. Większość tych tekstów pojawiła się wcześniej w książce pana Bartosza Janiszewskiego "Grzesiuk. Król życia" z 2017 roku, więc jeśli ktoś wcześniej czytał tę książkę, niekon

Pierwotnie tekst ten powstał jakoś na wiosnę/lato 2020 roku, zanim na Steamie pojawiła się wersja tej gry, a była już dostępna na Androidzie. Dlatego historia powstawania tej gry została uzupełniona w roku 2023. Już od dawna obnosilem się z zamiarem nagrania obszerniejszego materiału o tej grze i to zrobiłem, ale efekt mojego ględzenia mnie nie zadowalał. Komu by się chciało słuchać 1,5 godziny jąkania i zacinania. Już lepsze materiały nagrali o historii tej gry Coleslav i Larkadiusz (z Retro Borsukiem) na swoim kanale na YouTube w cyklu Gramy na Gazie. Myślałem, że ten tekst zaginął w mrokach mojego twardego dysku, ale udało mi się go odzyskać.  Kiedy jako 9 letni dzieciak mający już prawie od pół roku swój pierwszy komputer - Commodore 64 - odkryłem grę, która jesienią 1992 roku zabrała wiele godzin z mojego życiorysu i do której wracałem do końca "życia" mojego Commodorka, czyli do roku 1995. Wtedy jeszcze nie wiedziałem, że była to jedna z najbardziej kultowyc