Przeczytane: Mike Drucker - „Game Story: Silent Hill 2" (2025) - Wydawnictwo Open Beta
24 marca 2025 roku dzięki Wydawnictwu Open Beta została wydana taka... nie wiem jak to nazwać... poboczna mini seria (?)... książek, a raczej książeczek kieszonkowych, Game Story. Na razie w ramach tej serii zostały wydane trzy książki: o strategii turowej „Jagged Alliance 2" z 1999 roku stworzonej przez nieistniejące już studio Sir-Tech, serii gier na automaty „NBA Jam" od twórców Mortala i „Silent Hill 2" z 2001 roku od Konami, ale mam nadzieję, że na tym nie poprzestaną. Zrobiwszy mały research, zobaczyłem informację, że te książki ukazały się oryginalnie w anglojęzycznej serii Wydawnictwa Boss Fight Books, które wydało ponad 30 książek o wielu klasycznych już grach, więc mam nadzieję, że ta seria z polskimi przekładami będzie kontynuowana. Wracając do tematu, bo znowu odbiegam. Mnie najbardziej zainteresowała ta ostatnia książka, czyli pozycja o grze „Silent Hill 2" autorstwa Mike'a Druckera, chociaż nigdy nie byłem wielkim fanem żadnej z tych trzech serii gier. Na „Silent Hille" byłem zbyt strachliwy żeby w to zagrać i nie miałem konsol od Sony żeby te gry odpalić, więc trochę ta seria mnie ominęła. Teraz żeby kupić używanego „Silent Hilla 1" na PSX czy „Silent Hilla 2" na PS2, to trzeba wydać parę stówek. Jakieś „NBA Jamy" widziałem w salonach gier, jak byłem na koloniach nad morzem w 1997 roku, ale nie grałem w te gry. A na „Jagged Alliance" wtedy byłem za młody i za głupi, pamiętam że próbowałem zagrać chyba w część pierwszą, ale mi to nie podeszło. Ale nie wykluczam kupna pozostałych dwóch książek. Miałem sobie zamówić tę książkę o „Silent Hillu 2" przed premierą, ale całkowicie o tym zapomniałem. Po prostu wyleciało mi to z głowy. O zamówieniu tej książki przypomniała mi zapowiedź kolejnej książki wydawnictwa Open Beta, a mianowicie książki Davida L. Craddocka „Zostań na chwilę i posłuchaj. O dwóch Blizzardach, które dały światu Diablo i zbudowały imperium. Księga I". Wtedy zamówiłem sobie obie te książki razem i przyszły do mnie pod koniec kwietnia 2025 w ramach premiery książki o Blizzardzie.
Pierwotnie książka „Game Story: Silent Hill 2" ukazała się 26 lub 27 stycznia 2021 roku (źródła różnie podają) dzięki Wydawnictwu Boss Fight Books i nosiła po prostu tytuł „Silent Hill 2". Książka ta powstawała najprawdopodobniej w latach 2019-2020, ponieważ w stopce redakcyjnej polskiego wydania widnieje rok 2019. A w samym tekście książki pada wzmianka o pewnej pandemii jakiegoś złowieszczego wirusa, która miała miejsce od grudnia 2019 roku do lutego 2022 roku, ale także o plotkach o ewentualnym remake'u „Silent Hilla 2", który ostatecznie ukazał się jakoś pod koniec września 2024 roku dzięki krakowskiemu studiu Blobber Team, więc tak podejrzewam, że ta książka mogła powstawać w latach 2019-2020. Polskie wydanie ukazało się (eksperci są podzieleni) 24 lub 27 marca 2025 roku (czy to ważne?) dzięki Wydawnictwu Open Beta należącego do Pana Marcina Kosmana. Patronatem medialnym książkę tą objęli między innymi: NRGeek, Podcast Rozgrywka, PSX Extreme, GKZWP (Gry które zapadły w pamięć) i Fakes Forge. Więc domyślam się kto będzie autorem okładki książki. Cena tej książki wynosiła prawie 33 złote, bez jednego grosza. Dokładniej 32,99 złotych, jakby ktoś nie potrafił liczyć. Tłumaczeniem książki na język polski zajął się pan Łukasz Hajdrych, projektem graficznym okładki zajął się wiadomo kto, natomiast korektą i redakcją książki zajęła się pani Ewa Turek.
Autorem książki jest pan Mike Drucker. Jest to urodzony 15 marca 1984 roku w Coral Springs na Florydzie amerykański pisarz, komik i scenarzysta mieszkający w Nowym Jorku. Pisał on między innymi scenariusze do programów telewizyjnych takich jak: talk show „Full Frontal with Samantha Bee" (nadawany w latach 2016-2022), satyry politycznej „The President Show" (o Donaldzie Trumpie nadawany w 2017 roku i zdjęty po 1 sezonie), czy talk show „The Tonight Show Starring Jimmy Fallon" (znany ogólnie jako „The Tonight Show", nadawany od 1954 roku do teraz). A przede wszystkim jest graczem. Oprócz niniejszej książki napisał książkę: „Good Game, No Rematch: A Life Made of Video Games", która ukazała się w kwietniu 2025 roku i która, mam nadzieję, zostanie przełożona na język polski w niedalekiej przyszłości.
Sama książka „Game Story: Silent Hill 2" jest to, można powiedzieć, książeczka kieszonkowa, ponieważ jej format wynosi około 18x12,5 cm i spokojnie zmieści się w bocznej kieszonce tak zwanych spodni „bojówek". Książka nie jest gruba, bo składa się z około 200 stron. Została ona podzielona na 13 rozdziałów, licząc wstęp, podziękowania oraz bibliografię na końcu.
Sam tekst jest napisany większą czcionką, nie wiem czy nie jest to 12, dzięki czemu książkę tą szybko się chłonie. Mnie przeczytanie tej książki zajęło jedno popołudnie, nie pamiętam dokładnie ile godzin, ale wydaje mi się, że przeczytałem ją w około 6 godzin. W książce nie ma żadnych zdjęć ani ilustracji, tylko goły tekst.
Okładka książki została wykonana z cienkiego papieru, więc obawiam się, że przy częstej eksploatacji książka ta może nie wytrzymać próby czasu. Już teraz po pierwszym przeczytaniu przednia okładka trochę się odchyla w górę i trzeba ją trochę docisnąć, albo położyć do góry nogami i docisnąć. Na okładce widzimy grafikę wykonaną przez Fakes Forge. Widzimy tutaj opartą zardzewiałą gaz rurkę o telewizor CRT jakie mieliśmy w latach 90, a na ekranie telewizora widzimy scenkę z gry „Silent Hill 2" z Jamesem i jakimś stworem na ulicy miasta. Wszystko to jest na białym tle. Na górze i na dole okładki mamy poziome bordowe pasy. Na tym bordowym pasku na górze mamy taki biały napis z przeplotem GAME STORY. Na białym tle nad telewizorem mamy napisane czarną czcionką nazwisko autora i tytuł książki. Poniżej telewizora mamy logo Wydawnictwa Open Beta. Z tylnej strony okładki mamy standardową krótką notkę o danej książce, a poniżej krótką notkę biograficzną o autorze książki, logo Wydawnictwa Open Beta i patronów medialnych. Wszystko jest zrobione w takiej minimalistycznej formie.
Na samym początku trzeba zaznaczyć, że książka ta zawiera ogromne spoilery dotyczące fabuły gry i sam autor książki rekomenduje we wstępniaku, że zanim przystąpimy do czytania tej książki, to żeby lepiej zagrać w „Silent Hill 2". Ja nie odczuwam takiej potrzeby. Chyba, że nie odczuwacie potrzeby zagrania w tę grę, podobnie jak ja i mniej więcej znacie fabułę tej gry wraz z zakończeniami. Po prostu książka ta jest rozłożeniem na czynniki pierwsze gry „Silent Hill 2", ale bardziej pod względem fabularnym niż technicznym, gameplay'owym. Kolejne rozdziały książki przedstawiają genezę powstania słynnej serii psychologicznych survival horrorów od Konami, powstanie pierwszej i drugiej części „Silent Hill". Konami nie ukrywało, że pierwszy „Silent Hill" powstał na bazie sukcesu pierwszego „Resident Evil" od Capcomu i był zrobiony z myślą o komercyjnym sukcesie. „Silent Hill" pierwotnie miał być masówką dla graczy nastawioną na zysk, ale później seria ta skręciła w nieco inną stronę, do czego przyczyniła się druga część gry, która niczym „Lśnienie" Stanley'a Kubricka na początku była krytykowana i odniosła umiarkowany sukces finansowy, a z czasem stała się klasykiem. Dziś jest uważana za arcydzieło i za najlepszą część serii, ale tuż po premierze była krytykowana przez recenzentów i przez fanów części pierwszej, że jest zbyt powolna, że jest nudna, że to takie love story pod przykrywką survival horroru, że jest za mało akcji i walki, że za bardzo skupia się na profilach psychologicznych postaci i tym podobne. Niektórzy recenzenci wręcz pisali, że zasypiali przy tej grze. Dalsze rozdziały książki opisują fabułę gry, przedstawiają głównego bohatera gry wraz z jego traumami i profilem psychologicznym, pozostałych NPC wraz z ich traumami i profilami pdychologicznymi, ale także opis potworów z gry ze słynnym Piramidogłowym i upiornymi Pielęgniarkami na czele. Tutaj można przytoczyć fragmenty życiorysu autora książki, który sam przyznaje, że w dzieciństwie doznał podobnych krzywd co dwójka bohaterów gry: gwałtu i molestowania seksualnego (jak Angela Orosco, ta dziewczyna spotkana przez Jamesa na cmentarzu na początku gry) i prześladowania przez rówieśników z powodu jego tuszy (jak Eddie Dombrowski, ten chłopak który opychał się pizzą w kręgielni). Książka też stara się interpretować symbolikę gry, postaci, przedmiotów i wydarzeń. Najwięcej książka poświęca Jamesowi i Marii , która także była grywalną postacią w dodatku „Born from a Wish". Na temat tej gry fani gry mają wiele teorii. W dalszych rozdziałach opisane są zakończenia tej gry, oraz sposób jak je odblokować. Nie zabrakło też dwóch ukrytych zakończeń zrobionych dla jaj: z tym pokojem sterowniczym z komputerami i psem (podobno to zakończenie jest też w remake'u), czy też z porwaniem Jamesa przez UFO. W dalszych rozdziałach autor opisuje dzieje gry po jej wydaniu, jak była odbierana przez krytyków i graczy, poprzez system marketingu i reklamy tej gry w mediach, czy też podczas targów E3 przed premierą. Trochę krytyki dostało Konami jako korporacja, jako całość, za swoją politykę wydawniczą i autor książki tutaj rozróżnia krawaciarzy na wyższych stanowiskach, którzy ubierają się w garnitury podczas pokazów i ludzi z Team Silent pracujący nad grą. Autor książki zastanawia się nad przyczynami powolnego upadku marki gier z tej serii. Książka ta, podobnie jak „Silent Hill: Początki - Części I-IV" raczej nie jest oficjalną biografią gry „Silent Hill 2" i zapewne nie była autoryzowana przez Konami. W tekście nie uraczymy wywiadów czy rozmów z byłymi twórcami gry, zapleczem tworzenia, czy też anegdotkami z czasów powstawania gry. Ta książka jest to czysta pełna spoilerów analiza fabuły, symboliki, czy portretów psychologicznych postaci. Niekiedy autor książki przywołuje innych autorów książek o „Cichym Wzgórzu", a przede wszystkim książkę Bernarda Perrona „Silent Hill: The Terror Engine" czy też do dziennikarzy gamingowych z największych serwisów i odwołuje się do ich zdań.
Przydałoby się jakoś podsumować tę książkę. Naprawdę nie ma się tutaj do czego doczepić (no może trochę do minimalistycznego wykonania książki). „Game Story: Silent Hill 2" to bardzo dobra książka, którą bardzo szybko się chłonie. Mnie przeczytanie tej książki zajęło jedno popołudnie, a dokładniej około 6 godzin. Na początku miałem do tej książki nieco sceptyczne nastawienie po przeczytaniu „Silent Hill: Początki - Części I-IV" od PSX Extreme, ale na szczęście niepotrzebnie. W tekście nie znalazłem żadnej literówki (a przynajmniej nic mi nie minęło przed oczami). Też mam problem z tym, dla kogo może być skierowana ta książka. Jeżeli nie graliście w żadnego „Silent Hilla 2" (zarówno w oryginał ani w remake), a macie zamiar w przyszłości ograć te gry, to na tę chwilę odradzam, ponieważ książka ta jest pełna spoilerów i zdradza wszystkie zakończenia gry. Chyba, że macie na to wywalone i (podobnie jak ja) raczej nie odczuwacie potrzeby zagrania w tę grę, to polecam serdecznie. Jak dla mnie to jest ocena 8/10.
